รายละเอียด
ชื่อวิทยาศาสตร์ของสมุนไพรขิง : Zingiber officinale Roscoe
ชื่อสามัญของสมุนไพรขิง : Ginger
วงศ์ของสมุนไพรขิง : Zingiberaceae
ชื่ออื่นๆของสมุนไพรขิง : ขิงแกลง ขิงแดง (จันทบุรี) ขิงเผือก (เชียงใหม่) สะเอ (กะเหรี่ยง-แม่ฮ่องสอน)
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์ของสมุนไพรขิง : ไม้ล้มลุก มีเหง้าใต้ดิน สีน้ำตาลแกมเหลือง เนื้อในสีนวล มีกลิ่นเฉพาะ จะแทงหน่อหรือลำต้นเทียมขึ้นมาเหนือพื้นดิน ใบ เป็นใบเดี่ยว ออกเรียงสลับ รูปขอบขนาน แกมรูปใบหอก กว้าง 1.5-2 ซม. ยาว 15-20 ซม. ขอบใบเรียบ แผ่นใบสีเขียวเข้มเป็นมัน ดอก ออกเป็นช่อ แทงออกจากเหง้าใต้ดิน ใบประดับเรียงเวียนสลับสีเขียวอ่อน ดอกสีเหลืองแกมเขียว ผล เป็นผลแห้ง ทรงกลม ขนาดประมาณ 1 ซม. เป็น 3 พู เมล็ดหลายเมล็ด
สารในสมุนไพรขิง
Gingerol Zingiberene, Zingiberone Zingiberonol, Shogoal, Fenchone, Camphene Cineol Citronellol, Bisabolene, Zingiberone Zingiberol, Zingiberene, Limonene, Citronellol Gingerol, Camphene, Borneol, Cineol,Gingerol, Shikimic acid
สรรพคุณของสมุนไพรขิง :
– ยาแก้อาเจียน
– ยาขมเจริญอาหาร
– ยาแก้ท้องขึ้น ท้องอืดเฟ้อ ขับผายลม แก้จุกเสียดแน่นเฟ้อ
– แก้ไอ ขับเสมหะ บำรุงธาตุ
– สามารถต้านการเกิดแผลในกระเพาะอาหาร ลดอาการจุกเสียดได้ดี
– มีฤทธิ์ในการขับน้ำดี เพื่อย่อยอาหาร
– แก้ปากคอเปื่อย แก้ท้องผูก
– ลดความดันโลหิต
– แก้นิ่ว บำรุงไฟธาตุ แก้คอเปื่อย ช่วยย่อยอาหาร ฆ่าพยาธิ แก้โรคตา แก้บิด แก้ลมป่วง แก้ท้องร่วงอย่างแรง แก้อาเจียน
– แก้โรคกำเดา ขับผายลม แก้นิ่วแก้เบาขัด แก้คอเปื่อย บำรุงไฟธาตุ ช่วยย่อยอาหาร ฆ่าพยาธิ แก้โรคตา ขับลมในลำไส้
– ทำให้ชุ่มชื่น แก้โรคตาแฉะ ฆ่าพยาธิ ช่วยย่อยอาหาร แก้คอเปื่อย บำรุงไฟธาตุ แก้นิ่ว แก้เบาขัด แก้บิด
วิธีและปริมาณที่ใช้ของสมุนไพรขิง :
ใช้ผงแห้ง 1/2 ช้อนโต๊ะ หรือประมาณ 0.6 กรัม ต้มชงกับน้ำร้อนดื่ม หรือปรุงอาหาร เช่น ผัด